Żadne z nas już nie pamięta, jak beztrosko biegły dni. Wiele nam nie było trzeba... ja i Ty, i długo nic.
Nie zadawaliśmy pytań, nie prowadziliśmy gier, dziś kalkulujemy wszystko- to co było złe.
Chce pozbierać znowu myśli, słyszeć bicie naszych serc, widzieć, ile szczęścia w sobie kryje każda mała rzecz.
Miedzy nami znów zaiskrzy, odnajdziemy blask i wdzięk, zakończymy smutny shopping sztucznych, galerianych szczęść. I będzie jak dawniej. Przestańmy się spieszyć, zacznijmy od nowa od tych małych rzeczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz